Το Αρτεμίσιο είναι το βορειότερο σημείο της Εύβοιας με κομβική γεωγραφική θέση καθώς ελέγχει την είσοδο από το Αιγαίο στον Παγασητικό, το Μαλιακό και τον Ευβοϊκό κόλπο. Το ακρωτήριο είναι γνωστό από το μεγάλο ιστορικό γεγονός της ναυμαχίας του Αρτεμισίου, που έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 480 π.Χ. μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών.

Στην περιοχή οι αρχαιολογικές ενδείξεις μαρτυρούν κατοίκηση από τη νεολιθική μέχρι την ύστερη αρχαιότητα. Από τις ιστορικές πηγές πληροφορούμαστε την ύπαρξη του Ιερού της Άρτεμιδος Προσηώιας, η θέση του οποίου εντοπίστηκε στον λόφο του Αγίου Γεωργίου στο Πευκί, μετά την εύρεση επιγραφής στο χώρο του κτήματος μεγαλογαιοκτήμονα της περιοχής Wild, η οποία ανακαλύφθηκε από τον γερμανό αρχαιολόγο Lolling στα τέλη του 19ου αι. και αναφέρεται στο ιερό.

Τα σημαντικότερα όμως ευρήματα προήλθαν από τη θάλασσα του Αρτεμισίου και συγκεκριμένα από το ναυάγιο πλοίου που χρονολογείται τον 2ο ή αρχές του 1ου αι. π.Χ. Πρόκειται για δύο περίφημα χάλκινα αγάλματα τον λεγόμενο «Θεό του Αρτεμισίου» και τον «Μικρό Ιππέα», τα οποία ανελκύστηκαντμηματικά από το 1926-1936 και αποτελούν δύο από τα κυριότερα εκθέματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.