Το φρούριο του Καράμπαμπα, χτισμένο σε στρατηγική θέση, στη βοιωτική ακτή της Χαλκίδας, στο λόφο Φούρκα, ελέγχει τα στενά του πορθμού του Ευρίπου και την πόλη της Χαλκίδας.

Χτισμένο σε περίοπτη θέση, στο σημερινό ιστορικό κέντρο της πόλης, στην πλατεία Πεσόντων οπλιτών, σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση, ένα από τα τρία Οθωμανικά Τεμένη της Χαλκίδας.

Περισσότερα >>

Στο ιστορικό κέντρο της Χαλκίδας, απέναντι ακριβώς από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, δεσπόζει η Οικία του Βαΐλου, του Ενετού διοικητή της πόλης την περίοδο της λατινοκρατίας.

Ο ναός της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται στο σημερινό ιστορικό κέντρο της Χαλκίδας, στην περιοχή «Κάστρο», απέναντι από την «οικία Βαΐλου». Ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής, με θολοσκέπαστα το Ιερό Βήμα και τα δύο παρεκκλήσια εκατέρωθεν αυτού.

Ο μεσαιωνικός πύργος του Βασιλικού σώζεται ακέραιος στο ΒΔ τμήμα του ομώνυμου οικισμού, σε στρατηγική θέση κοντά στις όχθες του ποταμού Λήλα. Πρόκειται για ένα ογκώδες, τετράγωνης κάτοψης κτίσμα, τυπικό δείγμα της αμυντικής αρχιτεκτονικής στην Εύβοια κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας.

Στο κέντρο του χωριού Πολιτικά, δίπλα στο ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, διατηρείται ο μεσαιωνικός πύργος, έδρα του φεουδάρχη της περιοχής και οικονομικό κέντρο.

Το θέατρο είναι το εντυπωσιακότερο από τα μνημεία της αρχαίας Ερέτριας. Βρίσκεται στο δυτικό τομέα της πόλης, μεταξύ της δυτικής πύλης, του σταδίου και του άνω γυμνασίου, ενώ στο νοτιοδυτικό του άκρο αποκαλύφθηκε ο ναός του Διονύσου. Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα γνωστά μνημεία του είδους.

Κυκλικό οικοδόμημα που ανεγέρθηκε αρχικά κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., ενώ ακολούθησαν μετασκευές του 4ου και 3ου π.Χ. αιώνα. Διαιρείται η ασβεστολιθική θεμελίωση και η κρηπίδα

Στο απόκρημνο ύψωμα πάνω από τον οικισμό Φύλλα, δεσπόζει το κάστρο, ορμητήριο του θρυλικού βυζαντινού ιππότη Λικάριο, κατά τις επιδρομές του εναντίον των Λατίνων φεουδαρχών της περιοχής τον 13ο αιώνα.

Ο τάφος του Κατακαλού αποτελεί τον καλύτερα διατηρημένο μυκηναϊκό θολωτό τάφο στην Εύβοια. Βρίσκεται περίπου δύο χιλιόμετρα βόρεια του ομώνυμου οικισμού και σχεδόν πέντε χιλιόμετρα από τον κεντρικό οδικό άξονα Χαλκίδας-Αλιβερίου.

Ο τάφος ο λεγόμενος ''των Ερώτων'' βρίσκεται στο λόφο βορειοδυτικά της Ερέτριας και αποτελεί ένα από τα σημαντικά μνημεία της περιοχής.

Ο ναός του Δαφνηφόρου Απόλλωνα είναι το σημαντικότερο και πιο γνωστό μνημείο της Ερέτριας. Μαζί με τον περίβολό του αποτελούσε το ιερό τέμενος του Απόλλωνα, το θρησκευτικό κέντρο και το βασικό χώρο λατρείας της αρχαίας πόλης, που βρισκόταν στον κεντρικό πυρήνα της, βορειότερα της αγοράς.

Από τα πιο ενδιαφέροντα μνημεία της αρχαίας Ερέτριας είναι το Ισείον, ναός αφιερωμένος στην Ίσιδα και σε άλλες αιγυπτιακές θεότητες.

Περίλαμπρη οικία η οποία κατασκευάσθηκε το 370 π.Χ. και έμεινε σε λειτουργία έναν περίπου αιώνα. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το μωσαϊκό δάπεδο της με παραστάσεις Νηρηϊδος σε Ιππόκαμπο, μάχες Αριμασπών και Γρυπών, Σφιγγών και Λεφυτών.

Η αρχαία λουτρική εγκατάσταση, που αποκαλύφθηκε στο χώρο του Ατμοηλεκτρικού Εργοστασίου στον Κάραβο Αλιβερίου, αποτελεί ενδιαφέρον μνημείο των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων. Όπως προκύπτει από την αρχιτεκτονική του μορφή και τα ευρήματα, που αποκαλύφθηκαν στο εσωτερικό του, κατασκευάσθηκε τον 4ο αι. μ.Χ. και συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τον 7ο αι. μ.Χ.

Το φρούριο Μπούρτζι βρίσκεται πάνω στον κεντρικό παραλιακό δρόμο της Καρύστου.

Το Castello Rosso ή Κοκκινόκαστρο, δεσπόζει στους πρόποδες της Όχης, στο κωνικό ύψωμα Monte Folli, πάνω από την Κάρυστο. Χτισμένο από τον οίκο των Λομβαρδών Dalle Carceri στις αρχές του 13ου αιώνα, πάνω στις βάσεις του Βυζαντινού οχυρού του 11ου αιώνα, καταλήφθηκε από τους Φράγκους και αγοράστηκε μεταγενέστερα από τους Ενετούς, οι οποίοι το εγκατέλειψαν στους Τούρκους, για να περάσει στο Ελληνικό κράτος το 1833 με την απελευθέρωση του νησιού.

Πρόκειται για τον τάφο επιφανούς Ρωμαίου αξιωματούχου, που χρονολογείται στα μέσα του 2ου μ.Χ. αιώνα.

Τα πλέον αξιοπερίεργα μνημεία της Καρυστίας είναι τα περίφημα Δρακόσπιτα. Πρόκειται για μνημειώδεις λίθινες κατασκευές, ορθογώνιας κάτοψης, με χαρακτηριστική εκφορική δόμηση στη στέγη και μεγαλιθικές εισόδους

Η Χώρα της Σκύρου, στη ΒΑ πλευρά του νησιού, υπήρξε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το αστικό κέντρο του νησιού. Η καρδιά του οικισμού από την μυκηναϊκή εποχή μέχρι και τον 19ο αιώνα ήταν ο βράχος της Χώρας

Ο Ταύρος των Ωρεών είναι ένα ολόγλυφο ανάθημα, κατασκευασμένο από πεντελικό μάρμαρο, που παριστάνει ταύρο σε στάση επίθεσης.

Η λεγόμενη “Σπηλιά” του Σύλλα, βρίσκεται πίσω από το υδροθεραπευτήριο του ΕΟΤ στα Λουτρά Αιδηψού.

Το Αρτεμίσιο είναι το βορειότερο σημείο της Εύβοιας με κομβική γεωγραφική θέση καθώς ελέγχει την είσοδο από το Αιγαίο στον Παγασητικό, το Μαλιακό και τον Ευβοϊκό κόλπο. Το ακρωτήριο είναι γνωστό από το μεγάλο ιστορικό γεγονός της ναυμαχίας του Αρτεμισίου, που έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 480 π.Χ. μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών.