Το ρωμαϊκό Γυμνάσιο της Χαλκίδας, χώρος άθλησης, τέλεσης αγώνων και κοινωνικής συναναστροφής, εντοπίστηκε κοντά στο νότιο λιμένα της αρχαίας πόλης, τον 19ο αιώνα από τον Γ.Παπαβασιλείου.

Η Αυλίδα βρίσκεται στη βοιωτική ακτή, στο νότιο Ευβοϊκό κόλπο, απέναντι από την πηγή της Αρευούσας, η οποία βρίσκεται στον Άγιο Στέφανο Χαλκίδας. Είναι γνωστή από τον Τρωικό Πόλεμο και τη θυσία της Ιφιγένειας,. Στην Αυλίδα είχε μαζευτεί ο ελληνικός στόλος πριν αναχωρήσει για την Τροία. Ο χώρος που έχει αποκαλυφτεί στην Αυλίδα είναι ο τόπος λατρείας της Αρτέμιδας όπου βρίσκεται το ιερό της θεάς. Ο πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Τρώων δε βρίσκει την Άρτεμη αδιάφορη.

Στο λόφο που ονομάζεται Τούμπα αποκαλύφθηκε ένα αψιδωτό κτίσμα, το οποίο έχει περίπου 47 μ. μήκος και 10 μ. πλάτος. Πρόκειται για το γνωστό Ηρώο του Λευκαντίου, το οποίο κατασκευάσθηκε πιθανόν στο α΄ μισό του 10ου αι. π.Χ.

Στην ευρύτερη περιοχή της σύγχρονης Κύμης, στο λόφο Βιγλατούρι Οξυλίθου, έχουν αποκαλυφθεί τα ερείπια της αρχαίας Κύμης, της πόλης που συνδέεται με τον ελληνικό αποικισμό του 8ου αι. π.Χ. στη Δύση και τη δημιουργία της ομώνυμης αποικίας στη Μεγάλη Ελλάδα.

Στην εύφορη πεδιάδα νοτιοδυτικά της Χαλκίδας, απέναντι από τον Ωρωπό, αναπτύχθηκε από τα νεολιθικά χρόνια μέχρι τη σύγχρονη εποχή η Ερέτρια.

Στη θέση Κύλινδροι Μύλων διατηρούνται, στη θέση όπου λαξεύτηκαν από το μητρικό πέτρωμα, γιγάντιοι μονολιθικοί κίονες μήκους 12 μέτρων.

Στην περιοχή του Καφηρέα, στην εντυπωσιακή χαράδρα της Αρχάμπολης που καταλήγει στην ομώνυμη παραλία, βρίσκονται τα λείψανα αρχαίας εγκατάστασης

Φυσικό λιμάνι στο νότιο Ευβοϊκό κόλπο που κατοικήθηκε καθ΄όλη την προϊστορική και κλασική περίοδο έως τα ρωμαϊκά χρόνια (3000 π.Χ - 1ος αι. μ.Χ.).

Στον επιβλητικό, βραχώδη και απόκρημνο κωνικό λόφο Καστρί, που δεσπόζει στην πεδιάδα κοντά στη λίμνη του Δύστου, ιδρύθηκε κατά την αρχαιότητα ο ομώνυμος οικισμός. Η θέση του Δύστου στην ενδοχώρα της Εύβοιας, σε μικρή απόσταση από τα παράλια, ευνόησε τις χερσαίες και θαλάσσιες επαφές του με την υπόλοιπη Εύβοια και με τα παράλια της Αττικής.

Η Καλογερόβρυση βρίσκεται δίπλα στο δρόμο Φύλλων-μονής Αρμά και πολύ κοντά στη μοναδική πηγή της περιοχής από την οποία πήρε και την ονομασία της η θέση. Η περιοχή είναι πευκόφυτη, ορεινή αλλά υπάρχουν και πλαγιές όπου εξασκείται περιορισμένη γεωργία.

Στο λόφο Καστρί, που υψώνεται βόρεια της κοινότητας Ποταμιάς Εύβοιας, σώζονται τα ερείπια σημαντικού οικισμού, που αναπτύχθηκε στους κλασικούς και ελληνιστικούς χρόνους. Τα αρχαιότερα ίχνη κατοίκησης στο Καστρί χρονολογούνται στη νεολιθική εποχή (4η χιλιετία π.Χ.), όπως δείχνουν τα επιφανειακά ευρήματα, που εντοπίσθηκαν στη νότια πλευρά του λόφου.

Πρόκειται για έναν σημαντικό προϊστορικό οικισμό και νεκροταφείο της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3000-1900 π.Χ.). Ανασκαφικά διαπιστώθηκε ότι ο οικισμός της Μάνικας ήταν μια πόλη όχι τόσο πυκνά δομημένη, αφού υπήρχαν αρκετοί ακάλυπτοι χώροι.

Έξι χιλιόμετρα νοτιότερα από τον αρχαιολογικό χώρο του Δύστου, στη θέση όπου βρίσκεται το εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής και από τις δύο πλευρές του κεντρικού οδικού άξονα Λεπούρων-Καρύστου, αποκαλύφθηκαν κατά τη διενέργεια ανασκαφικής έρευνας εκτεταμένα λείψανα κτιρίων και τάφων, τα οποία χρονολογούνται από τους ύστερους γεωμετρικούς μέχρι τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους.

Στη θέση Παλαμάρι, στα ΒΑ παράλια της Σκύρου, ανασκάφηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία ένας από τους σπουδαιότερους προϊστορικούς οικισμούς του Αιγαίου, που χρονολογείται την Πρώιμη και Μέση εποχή του Χαλκού

Το κάστρο των Ωρεών εντοπίζεται στο ανατολικό πέρας της σημερινής πόλης των Ωρεών. Ο λόφος πάνω στον οποίο έχει οικοδομηθεί, φτάνει το ύψος των 30μ. και φαίνεται να είναι τεχνητός, αποτέλεσμα της αλλεπάλληλης κατοίκησης από την πρωτοελλαδική τουλάχιστον περίοδο μέχρι και τους νεότερους χρόνους.

Μετά το Μαντούδι, δίπλα στην παραλία της Κρύας Βρύσης, βρίσκεται το ύψωμα πάνω στο οποίο εντοπίζονται τα ερείπια της αρχαίας Κηρίνθου

Στα Λουτρά Αιδηψού, στη συμβολή των οδών Θερμοποτάμου, Ομήρου και Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήρθε στο φως ένα αρκετά μεγάλο δημόσιο λουτρικό οικοδόμημα που χρονολογείται στα μέσα του 3ου αι. μ.Χ.

Το Αρτεμίσιο είναι το βορειότερο σημείο της Εύβοιας με κομβική γεωγραφική θέση καθώς ελέγχει την είσοδο από το Αιγαίο στον Παγασητικό, το Μαλιακό και τον Ευβοϊκό κόλπο. Το ακρωτήριο είναι γνωστό από το μεγάλο ιστορικό γεγονός της ναυμαχίας του Αρτεμισίου, που έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 480 π.Χ. μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών.